Εφυγε ο Γκαλεάνο, ένας από τους κορυφαίους συγγραφείς της Λατινικής ΑμερικήςΗταν ο αριστερός χρονογράφος της Λατινικής Αμερικής. Πολιτική, ιστορία και ποδόσφαιρο διατρέχουν τις σελίδες του, ενώ ο Ούγκο Τσάβες είχε χαρίσει αντίτυπο του βιβλίου του «Ανοιχτές φλέβες της Λατινικής Αμερικής» στον Μπαράκ Ομπάμα στη Διάσκεψη για την Αμερική το 2009.
Ο γεννημένος στην Ουρουγουάη Εντουάρντο Γκαλεάνο έφυγε τη Δευτέρα του Πάσχα σε ηλικία 74 ετών, μετά από νοσηλεία δέκα ημερών σε νοσοκομείο του Μοντοβιδέο. Επασχε από καρκίνο στους πνεύμονες.
Το βιβλίο του «Ανοιχτές φλέβες της Λατινικής Αμερικής», γράφτηκε το 1971 με έντονη αντικαπιταλιστική ρητορική και επιχειρηματολογία. Μετά την συμβολική κίνηση του Τσάβες να το προσφέρει στον Ομπάμα το βιβλίο εκτοξεύθηκε διεθνώς στις λίστες των ευπώλητων βιβλίων. Tην ίδια εποχή δήλωνε σε συνέντευξή του «Όχι μόνο οι ΗΠΑ, αλλά και μερικές ευρωπαϊκές χώρες έχουν σπείρει δικτατορίες σε όλο τον κόσμο. Και νιώθουν ότι θα μπορούσαν να διδάξουν τι σημαίνει δημοκρατία».
Ομως ο ίδιος ο Γκαλεάνο, τον Μάιο του 2014 κατά τη διάρκεια συνομιλίας με το κοινό σε έκθεση βιβλίων έκανε την αυτοκριτική του για το βιβλίο, αποκηρύσσοντας την πολεμική ρητορική του.Το σχεδόν ποιητικό βιβλίο του «Ποδόσφαιρο στον ήλιο και τη σκιά» είναι το σημαντικότερο βιβλίο που έχει γραφτεί για το άθλημα.
Ο Εντπουάρντο Γκαλεάνο γεννήθηκε στο Μοντεβιδέο της Ουρουγουάη, σε μια μεσοαστική καθολική οικογένεια με ευρωπαϊκές ρίζες. Εργάστηκε από νωρίς στη ζωήυ του ως εργάτης εργοστασίου, ελαιοχρωματιστής, ταχυδρόμος, δακτυλογράφος, πολιτικός σκιτσογράφος.. Στα 14 του πούλησε την πρώτη του πολιτική γελοιογραφία στο εβδομαδιαίο περιοδικό «Ελ Σολ» του Σοσιαλιστικού Κόμματος της Ουρουγουάης. Αρχισε να εργάζεται ως δημοσιογράφος στις αρχές της δεκαετίας του '60 ως συντάκτης του «Μάρτσα», ένα εβδομαδιαίο περιοδικό με το οποίο συνεργάστηκαν οι Μάριο Βάργκας Γιόσα, Μάριο Μπενεδέτι, Μανουέλ Μαλδονάδο, Ντένις και Ρομπέρτο Φερνάντες Ρεταμάρ. Υπήρξε αρχισυντάκτης της εφημερίδας «Έποκα» δύο χρόνια.
Στο πραξικόπημα της 27ης Ιουνίου 1973, ο Γκαλεάνο φυλακίστηκε και αναγκάστηκε να αφήσει την Ουρουγουάη. Το βιβλίο του «Οι ανοιχτές πληγές της Λατινικής Αμερικής» λογοκρίθηκε από τα στρατιωτικά δικτατορικά καθεστώτα της Ουρουγουάης, της Αργεντινής και της Χιλής. Έζησε στην Αργεντινή όπου ίδρυσε το πολιτιστικό περιοδικό «Κρίσις». Το 1976, παντρεύεται για τρίτη φορά, ενώ παράλληλα προστίθεται στη λίστα αυτών που θα αντιμετώπιζαν το εκτελεστικό απόσπασμα του Χόρχε Ραφαέλ Βιδέλα, ο οποίος ανέλαβε την κυβέρνηση μετά από πραξικόπημα. Πηγαίνει στην Ισπανία, όπου γράφει τη διάσημη τριλογία του, «Μνήμες Φωτιάς», το 1984.
Στις αρχές του 1985, ο Γκαλεάνο επιστρέφει στο Μοντεβιδέο. Το 2004, ο Γκαλεάνο στηρίζει τη νίκη της αριστερής συμμαχίας «Ευρύ Μέτωπο» και του Ταμπαρέ Βάσκες. Γράφει ένα άρθρο στο οποίο αναφέρει ότι ο κόσμος ψήφισε χρησιμοποιώντας την κοινή λογική. Το 2005, ο Γκαλεάνο, μαζί με αριστερούς διανοούμενους, όπως ο Ταρίκ Άλι και ο Αδόλφο Πέρες Εσκιβέλ συμμετέχουν στη συμβουλευτική επιτροπή του νεοσύστατου λατινοαμερικανικού καναλιού «Τελεσούρ».
Τον Ιανουάριο του 2006, ο Γκαλεάνο, μαζί με διεθνείς προσωπικότητες όπως ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, ο Μάριο Μπενεδέτι, ο Ερνέστο Σάμπατο ο Τιάγο ντε Μέγιο, ο Κάρλος Μονσιβάις, ο Πάμπλο Αρμάντο Φερνάντες, ο Χόρχε Ενρίκε Αντόουμ, ο Λουίς Ραφαέλ Σάντσες, η Μάιρα Μοντέρο, η Άνα Λίδια Βέγκα και ο Πάμπλο Μιλανές, ενώθηκαν για να υπογράψουν τη διακήρυξη της ανεξαρτησίας του Πουέρτο Ρίκο.
ΠΗΓΗ
Τον Ιανουάριο του 2006, ο Γκαλεάνο, μαζί με διεθνείς προσωπικότητες όπως ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, ο Μάριο Μπενεδέτι, ο Ερνέστο Σάμπατο ο Τιάγο ντε Μέγιο, ο Κάρλος Μονσιβάις, ο Πάμπλο Αρμάντο Φερνάντες, ο Χόρχε Ενρίκε Αντόουμ, ο Λουίς Ραφαέλ Σάντσες, η Μάιρα Μοντέρο, η Άνα Λίδια Βέγκα και ο Πάμπλο Μιλανές, ενώθηκαν για να υπογράψουν τη διακήρυξη της ανεξαρτησίας του Πουέρτο Ρίκο.
ΠΗΓΗ