Στ’ αλήθεια, όμως, ποιοι είναι οι δύο τραυματιοφορείς που χάρισαν απροσποίητο γέλιο σε ολόκληρη σχεδόν την υφήλιο; Αμφότεροι είναι ερασιτέχνες και όχι επαγγελματίες τραυματιοφορείς, είναι βιοπαλαιστές και φανατικοί οπαδοί της ΑΕΛ. Ο Σπύρος Θεοχαρίδης, ή αλλιώς «Ινδιάνος», δίνει από τα εφηβικά του χρόνια τον απαιτούμενο παλμό στην κερκίδα της ομάδας του φωνάζοντας πρώτος απ’ όλους τα απαιτούμενα εμψυχωτικά συνθήματα του γηπέδου. Το παρατσούκλι «Ινδιάνος» το κέρδισε με το σπαθί του το 1980 με αφορμή -τι άλλο;- ένα ντέρμπι μεταξύ Λάρισας και Ολυμπιακού. Ηταν σε καφετέρια της Λάρισας όταν η ένταση μεταξύ των οπαδών των δύο ομάδων οδήγησε σε προστριβές, με τον Σπύρο Θεοχαρίδη να αρπάζει ένα φτερό από ξεσκονόπανο, να το περνά στα ελαφρώς δεμένα μακριά μαλλιά του και να ορμά στο πλήθος υπερασπιζόμενος τη δική του ομάδα. Εκτοτε, για τους παλιούς Λαρισαίους, είναι ο «Ινδιάνος» και για τους νεότερους κάτι σαν τον Μεγάλο Μανιτού, με την ΑΕΛ να του έχει απονείμει κατά καιρούς διάφορα μετάλλια συνεισφοράς.
Οταν δεν ασχολείται με τις επιδόσεις της ομάδας του, εργάζεται στον φούρνο που διατηρεί η οικογένειά του από το 1930 κοντά στο γήπεδο του Αλκαζάρ και φροντίζει να μεταλαμπαδεύσει στα δυο του παιδιά την αγάπη του για τον αθλητισμό. Ο Δημήτρης Καρακώστας εργάζεται ως ηλεκτρολόγος, είναι πατέρας δύο αγοριών που ασχολούνται με το ποδόσφαιρο παίζοντας σε τοπικές ομάδες. Είναι γνωστός στην κοινωνία της Λάρισας με το προσωνύμιο «Πάκμαν», καθώς στα νεανικά του χρόνια λειτουργούσε πειρατικό σταθμό εκπέμποντας σε ολόκληρη τη Λάρισα την αγαπημένη του μουσική αλλά και εκφράζοντας τη λατρεία του για την ΑΕΛ. Ποιος να του έλεγε ότι κάποτε θα χάριζε -συντροφιά με τον «Ινδιάνο» συντοπίτη του- τόσο γέλιο σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της στρόγγυλης μας Γης όση και η αγάπη του για τη δική του ολοστρόγγυλη θεά...
Θυμηθείτε το περιστατικό που έκανε τον γύρο του κόσμου!
πηγη