Μπορεί τα χρόνια να πέρασαν. Μπορεί οι συμμαθητές του, οι φίλοι του, οι δικοί του άνθρωποι να μεγάλωσαν. Αυτός θα μείνει για πάντα παιδί. Ένα παιδί, που απο εκεί ψηλά, θα προστατεύει, θα φροντίζει και θα μεριμνά για τα παιδιά που έχουν την ανάγκη του.
Στόχος του Ανδρέα ήταν να μην λείψει το χαμόγελο από κανένα παιδί. Μέσα απο το δικό του όνειρο και τη δίκη του μάχη για τη ζωή, δημιουργήθηκε ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός, που προσπαθεί καθημερινά να κάνει πραγματικότητά αυτό το όραμα. Το Χαμόγελο του Παιδιού….
Τώρα, ήρθε η ώρα ο Ανδρέας να επιστρέψει ξανά στο σχολείο του. Αυτή τη φορά, μέσω της νέας βιβλιοθήκης, που θα είναι έτοιμη με τη νέα σχολική χρόνια και θα φέρει το όνομα του.
Με αυτό τον όμορφο και ξεχωριστό τρόπο θέλησε η δημοτική αρχή να τιμήσει τον Ανδρέα Γιαννόπουλο. Πλέον, στον τοίχο του σχολείου υπάρχει η πλακέτα που γνωστοποιεί πως σε αυτό το σχολείο φοίτησε ο Ανδρέας.
Αυτη η γιορτή ήταν μια μικρή απόδοση τιμής προς τον Ανδρέα αλλά και ένας τρόπος να σκεφτούμε ξανά πώς μέσα από τα προβλήματα, τις δυσκολίες και τα βάσανα γεννιέται η ελπίδα. Γεννιέται η θέληση για προσφορά. Για αλληλεγγύη. Για ζωή.
Ήταν Νοέμβριος του 1995 όταν ο Ανδρέας αποφάσισε την δημιουργία του Χαμόγελου του Παιδιού μέσα από τις σελίδες του ημερολογίου του. Ο πατέρας του και πρόεδρος του Χαμόγελου του Παιδιού, Κώστας Γιαννόπουλος, εμφανώς συγκινημένος, θυμήθηκε εκείνες τις στιγμές.
Σήμερα ο μικρός Ανδρέας βρέθηκε ξανά στο προαύλιο του σχολείου του. Μαζί με αυτούς που πίστεψαν και συνεχίζουν να πιστεύουν στο όραμα του και προσπαθούν καθημερινά να δυναμώσουν το Χαμόγελο του Παιδιού.
Απο αυτή τη γιορτή, δεν θα μπορούσαν να λείπουν οι παλιοί συμμαθητές του. Βαθύτατα συγκινημένοι έφεραν ξανά στο νου παιδικές αναμνήσεις απο το σχολείο του αλλά και την πρώτη τους γνωριμία με τον θάνατο και την απώλεια των αγαπημένων τους προσώπων.
πηγη vrilissianews.gr